นายพรานผู้โชคดี
กาลครั้งหนึ่ง ยังมีนายพรานคนหนึี่ง ตกลงใจจะออกไปล่าหาของอร่อยๆ มาเลี้ยงฉลองวันเกิดของลูกชายอายุเจ็ดขวบ แต่พอเอืิ้อมมือไปหยิบปืนที่แขวนไว้ที่ข้างฝา ปืนเกิดหลุดจากตาขอหล่นโครมลงมาใส่ครกหินที่พื้น อนิจจา! ลำกล้องปืนคดงอก่อราวกับตัวอักษรแอล(L)เสียแล้ว
ลูกชายร้องว่า "ตายละพ่อ..ลางไม่ดีเสียแล้ว วันนี้พ่ออย่าออกไปล่าสัตว์เลยนะครับ"
"เจ้าลูกโง่" พ่อว่าเอา "นี่ละ..ลางดีละ ปืนตกใส่ครกอย่างนี้ หมายถึงจะยิงเนื้อนกได้แม่น สบายมากเทียวละ"
ยังเช้าตรู่อยู่เลย นายพรานก็เดินดุ่มๆออกจากบ้าน มุ่งหน้าไปที่ทะเลสาบเชิงเขา ท่านผู้อ่านทราบไหมว่านายพรานแกเห็นอะไร... เป็ดป่า ๑๓ ตัวนั่นแน่ะ... เจ้าสิบสองตัวดำผุดดำว่าย ตีปีกหางจนน้ำกระจายอยู่ในทะเลสาบ ส่วนตัวที่สิบสามนอนหลับปุ๋ยอยู่บนฝั่งข้างๆหินก้อนหนึ่ง
"เอ้อเฮอ! โชคดีอะไรยังงี้" นายพรานพูดกับตัวเองแล้วยกปืนคดๆงอๆเล็งไปที่เป็ดตัวหนึ่งในฝูงนั้น
เสียงปืนลั่น"ปัง" โน่นดูซิ... เพราะลำกล้องปืนโค้งๆงอๆนั่นเอง ลูกปืนที่ยิงออกไปวิ่งลดๆเลี้ยวๆโดนเอาเป็ดในน้ำหมดทั้งฝูง แล้วยังแถมสะท้อนกลับไปโดนก้อนหินข้างๆ ที่เจ้าเป็ดตัวที่สิบสามกำลังหลับอยู่จนได้รับบาดเจ็บไปด้วย
เป็ดตัวที่เจ็บหล่นตูมลงไปในน้ำ มันตกใจกระพือปีกพึ่บพั่บๆ นายพรานจึงลุยน้ำลงไปจับเป็ด กว่าจะจับได้ก็เล่นเอาย่ำแย่ เพราะแกสวมกางเกงผ้าฝ้ายแบบขากว้างแล้วรวบปลายขาไว้เป็นถุงด้วยสนับแข้งทำด้วยฟางข้าว
แล้วในที่สุดแกก็คว้าคอเป็ดได้ เจ้าเป็ดตกใจกลัว ฟาดปีกหางเป็นบ้าเป็นหลัง น้ำกระจายซ่า อะไรอย่างหนึ่งโดดผลุงขึ้นจากน้ำ หล่นตุ๊บลงไปในพุ่มไม้ชายฝั่ง ทายดูซิว่าอะไร...ปลาคาร์ปตัวเบ้อเริ่ม ใหญ่ที่สุดดูน่ากินที่สุดเท่าที่นายพรานคนนี้เคยพบเห็นมา
"ต้องเอาตัวให้ได้เดี๋ยวนี้ละ" ว่าพลางเอามือเหนี่ยวรากไม้ใกล้มือโหนตัวขึ้นฝั่ง อ้าว..เจ้ารากไม้ที่แกเหนี่ยวไว้ในมือ ที่แท้กลายเป็นขาคู่หลังของกระต่ายตัวใหญ่มากตัวหนึ่ง มันดิ้นตะกุยตะกายเพื่อให้หลุดจากมือนายพราน เลยตะกุยเอามันอวบๆขึ้นมา ๒๕ หัว จากใต้พื้นดิน
นายพรานวิ่งขึ้นไปเก็บปลาคาร์ปในพุ่มไม้ แล้วก็ในพุ่มไม้นั่นเอง..แกแลเห็นปลาหล่นลงไปทับรังไก่ฟ้า มีไก่ฟ้านอนตายอยู่ตัวหนึ่ง เพราะปลาคาร์ปตัวนั้นหล่นตุ๊บลงใส่ไก่จนคอหักตาย พอนายพรานฉวยไก่ขึ้นมา ไข่ไก่ ๑๓ ฟอง ซ่อนอุ่นสบายอยู่ใต้ใบไม้นุ่มๆ ไข่ไก่ไม่แตกเลยสักฟองเดียว แกค่อยๆเอามือแหวกปัดใบไม้ หยิบไข่ไก่ขึ้นมา เจอเห็ดกองพะเรองอกอยู่ใต้ใบไม้
นายพรานตวัดไก่ฟ้ากับกระต่ายขึ้นไหล่ขวา ปลาคาร์ปกับมันตะพายไหล่ซ้าย เป็ดทั้งฝูงร้อยเชือกผูกไว้รอบเอว ส่วนไข่ไก่ก็ใส่ไว้ในอกเสื้อ เห็ดทั้งกองใส่ไว้ในถุง ออกเดินทางกลับบ้านพร้อมกับเจ้าปืนคดงอก่อกระบอกนั้น
ทันที่ที่ถึงบ้าน ก็ถอดสนับแข้งฟางข้าว ถอดกางเกงออก เพราะมันเปียกไม่สบายตัว สิ่งประหลาดใจเกิดขึ้นอีกแล้ว... กุ้งตัวเล็กเหลือจะนับจำนวนได้ไหลออกมาจากสนับแข้ง พอถอดกางเกงออก ปลาต้วเล็ก อีกตั้ง ๓๓ ตัว ยังเป็นๆอยู่ด้วย หล่นกระจายบนพื้นห้อง กระโดดกันโหยงเหยง
นี่ละ...ท่านผู้อ่านลองนึกภาพเอาเองก็แล้วกัน ถึงการเลี้ยงที่วิเศษมโหฬารในวันเกิดลูกชายอายุครบเจ็ดขวบ ประดาเพื่อนบ้านได้รับเชิญมากินเลี้ยงกันทุกคน แต่ละคนเพลิดเพลินเจริญอาหารเสียจนท้องใส่อีกไม่ไหว
คัดลอกจากหนังสือ"มาหัวเราะกันเถอะ"(Laughing Together) กรมวิชาการ กระทรวงศีกษาธิการ ๒๕๓๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น